Bho He S A Secret Agent And He S Mine Book 4
CHAPTER 40WYNTER'S POVHindi ko alam kung paano kami nakarating sa BHO...basta ang alam ko halos kaladkarin ako nila kuya ice paalis sa lugar nayon. Halos hindi ko din matignan si trino.kasi........naaalala ko yung sinasabi ni rain.*FLASHBACKS*(Jan. **, 2009)3 Years Before I just turned 17, a fewmonths back. Though nag start kami nila kuya sa mga mas maliit pa sa lower mission nung 14 kami pero ngayon ay first time namin na makakatapak ng lower mission.Ang mission namin ngayon ay hanapin si Lorraine Bustamante at ang kaniyang anak na si Klyde na 5 taong gulang.Ang client namin ay isang mayaman na negosyante na si Lorenzo Segismundo..ipinapahanap niya si lorraine sa kadahilanan na gusto niyang kunin si klyde.May asawa na si lorenzo na si Gina..pero dahil ngayon ay may taning na ang buhay ni lorenzo ay gusto niyang makasama kahit saglit ang kaniyang anak.The problem is matagal ng tinatago ni lorraine ang kaniyang anak dahil wala siyang balak ipakita iyon kay lorenzo..and also because ayaw niyang magulo ang buhay nila ng asawa niya since nabuo ang anak ni lorraine at ni lorenzo sa mga panahong kasal na si lorraine.Nag ta-trabaho sa malayo ang asawa ni lorraine at nag kataon naman na nakilala niya si lorenzo na meron naring asawa.pero ang importante kay lorenzo ngayon ay makasama man lang ang kaniyang anak kahit saglit lang.nahanap na namin kung nasaan si lorraine...at kasalukuyan na akong papunta don.ang darling rain ko naman ay ang 'eyes' ko na kanina pa nagbibilin sakin na wag daw akong magpapasaway.since dati dun sa lowest of the lower mission eh bihira akong sumunod sa kaniya......."frost nakikinig ka ba?"-rain"oo.""Ano nga ulit yung sinabi ko?""Ammmm....ano...sabi mo.."napabuntong hininga siya sa listening device.^_______^peace!"Kailangan mong bilisan since paalis na si lorraine...mukang itatakas niya si klyde..at yung asawa niya magkikita sila sa airport..walang alam yung asawa niya...peromukang oportunidad nato para kay lorraine dahil mukang nararamdaman niya na hinahanap siya ni lorenzo dahil tumawag si lorenzo sa kaniya at nakikipagkita."-rainwhich is stupid.hinire nila kami so they need to trust us.minsan kasi mas mabubulyilyaso pa lahat kapag nag kamali sila ng hakbang."Frost, bumalik ka! Nakita ko sa cctv na lumiko sila lorraine...akala ko dadaan sila diyan."-rainnandito kasi ako at naka park sa isang gasoline station...dito kasi ang dadaanan ni lorraine.pero mukang..nakahanap siya ng ibang dadaanan.malakas ang instinct niya.......nagmamamadaling niliko ko yun sasakyan at pinahagibis ng takbo...hindi ako pwedeng mag failed...first time ko to at dapat magawa ko to ng maayos.sobrang bilis na nung patakbo ko...tatalunin ko lahat ng racer sa bilis ng patakbo ko..."Red car, honada civic..ZGJ ***."-rainnag overtake ako sa mga sasakyan..nasa isang makitid at matarik na road na kami....this is baguio afer all.ilang overtakes ata ang ginawa ko.........gotcha.sinabayan ko yung patakbo ni lorraine...pinipilit ko rin na ma overtake-an siya pero bigla niyang inililiko...mukang nakakahalata na siya na siya ang puntirya ko..I wonder how many times lorenzo tried to capture her and failed.masyadong malakas ang instinct niya."I cant."-me"Barili mo yung gulong..that would surely make her stop."-rainhinanap ko pa yung baril ko.>__<i know.dapat ni ready ko na...inabot ko yon ng makita ko siyang nasa lapag ng kotse sa passenger seat.binuksan ko yung binatnaa ko pero medyo malayo na solorraine..a good thing i guess since kailangan ng distance..I'm a sharpshooter so kahit gumagalaw ang kotse ay matatamaan ko naman siguro yung gulong.tinantya ko mabuti........*BANG*alam kon tumama sa gulong yung bala ko...but...lumiko yung sasakyan..and i dont know kung saan siya tumama."rain-"-meO__Odamn!napatili ako ng biglang bumulusok pababa sila lorraine...sa bangin.i clamp my mout using my hand to restrain me from shouting.what did i just do?*FLASHBACK END*hindi na pinag uusapan sa BHO yung nangyari..and i made myself to forget..hindi ko na naalala pa ulit yon, not until rain brought it up.Walang bumabanggit non dahil alam kong alam nila ang trauma na inabot ko...kinakain ako ng guilt.Nang sobra sobrang guilt.Pagkatapos kasi ng nangyari ay nalaman namin na may tama ng bala sa ulo si lorraine...pina check namin yng bala na ginamit at nalaman namin na common na hand gun lang ang ginamit...and at that time..ganon din ang gamit ko...a common hand gun.pagkatapos ng imbestigasyon ay hindi na muling nabanggit ang topic nayon...wala na ulit nagpapaalala sakin...at ako naman tuluyan ko ng nakalimutan.pero sabi nga nila..kahit anong pagbabago at pa gawa natin ng kabutin sa kapwa natin ay hindi parin natin mabubura ang past natin...hindi pari natin mababago...wala pa ring maiiba.nakakainis lang na when everything's feel so right...at saka pa lalabas yung ganto."Wynter...nandito na tayo."tinignan ko lang si kuya ice pagkatapos ay tahimik na bumaba na ako...sila naman ay kinarga si trino na naka blind fold at wala paring malay.ayoko siyang tignan.ayoko na ulit maalala ang mga mata niya.dahil yung kalungkutan na nakita ko sa mga mata niya...its all my fault....hindi kasalanan ni rain...walang may kasalanan maliban sakin.ako lang ang may kasalanan.ako dapat ang mag bayad......."Wynter.."hindi ko nilingon yung nag salita dahil alam ko na naman..alam kong si rain yon.its funny to think na sinabi niya pa kanina na kami daw ang may kasalan....kung tutuusin naman kasi ako lang ang ma kasalanan.ako lang ang dapat sisihin."I'm fine."-me"No-"-rain"I said i'm fine."dire-diretso akong pumasok sa loob....tumuloy ako sa interrogting room at nakatungo akong umupo sa sofa on...kita ko sa gilid ng mga mata ko na pinasok nila sa loob si trino...kita na siya sa glass wall.naramdaman ko na may tumabi sakin pero hindi ako umimik..My body feel numb..but i can almost heart my concience shouting at me...the guilt feeling i succeed before at forgetting...but its too late now..and i dont think i can forget.i dont think i can forget how that car went down and crashed on-...i dont think...i dont think...damn!i dont think i will ever forget.na dahil sakin may namatay na mga inosenteng tao..alam kong hindi masama si lorraine..ayaw lang niyang magulo ang pamilya niya...she dont deserve to die.and the child..its my fault kung bakit sila namatay...kasalanan ko rin kung baki namatay ang mga inosenteng taong pintay ni trino..kasalanan ko kung bakit naging ganon ang buhay niya."Stop it wynter...alam ko ang iniisip mo...stop judging yourself...wala kang kasalanan..kung meron man kasama ako ron...kasalan ko rin-"-rain"No..wag mong idamay ang sarili mo...we both know na ako lang ang may kasalanan...hindi dapat ako nagpilit na kmuha ng mission kung hindi ko pa naman kaya...hindi dapat ako nag magaling.""Lahat ng tao nagkakamali-""thats the most pathetic reason i have ever heard."hinawakan ako ni rain sa balikat at tinitigan.naramdaman ko na mahigpit ang pagkakapit niya sa akin."Makinig ka sakin okay....wala kang kasalanan...and even if you do, always remember that i'll do anything for you...i wont let anything happen to you okay?"-rain"Dont talk that way rain..ginawa mo na yan dati...leave this to me please...please promise me you wont leave me again.""I wont...wag ka ng malungkot okay? makakasama yan sa babies natin."tumango ako.inakbayan ako ni rain at mahigpit akong niyakap."PAKAWALAN NIYO KO RITO!"sabay kaming napatingin sa glass wall.nagwawala naron si trino...napatingin ako kay rain ng bigla siyang tumayo at lumapit sa pinto papasok sa main interrogating room."Rain no!"-metumingin lang siya sakin..pagkatapos ay tumalikod siya at pumasok sa loob.nakita kong akmang susugudin siya ni trino pero napahinto siya ng makita niya na walang balak lumaban si rain..he calmly sit on the chair at tumingin kay trino."Sit."-rainnanlaki yung mga mata ko na walang imik na umupo si trino.hindi ko alam na may ganong effect si rain..o dahil hindi ko pinapansin?"Sino ka?"-trino"Hindi na mahalaga yon..nandito ka kasi kailangan mong managot sa batas..pero bago yon...dapat munang managot sa batas ng gumawa ng masama sa iyo.""tutulungan mo ako?""We will help you find them..."pero..ako nga diba?balak ba nilang mag frame ng tao para sa akin?"NO!"-mepapasok sana ako pero hinawakan ako ni kuya wynd at ice.tinignan ko sila."Hindi natin pwedeng gawin to kuya...hindi ganto ang BHO."-me"You should know this wynter...kahit anong gusto natin tulungan ang ibng tao..ibang usapa parin ang pamilya...alam naming mal...but this is rain plan..sa tingin ko gagawin niya lahat para sayo..kahit gumawa ng masama."-wyndnaiiyak na napatingin ako kungsaan narron sila rain.hindi pwede to..hindi tama...hindi dapat."Paano mo ako tutulungan?"-trino"Kilala ko ang pumatay sa asawa at anak mo-"O__O......"KILALA MO SI LORENZO? Kilala mo ang asawa niya? Siya ang pumatay sa pamilya ko! Sila ang dahilan..ilang taon ko ng iniisa isa lahat ng tauhan nila..pero hindi parin ako makalapit sa kanila."-trinonapatingin ako kaila kuya.mukang hindi din nila inaasahan yon.pero....ibig sabihin..hindi ako?......hindi na ako napigilan nila kuya ng pumasok ako sa loob."Wyn-"-rain"Ako..ako ang maya kasalanan kung bakit namatay ang asawa at anak mo...ako yung bumaril sa gulong nila...pero nalihis yon at tumama sa asawa mo..ako ang maya kasalanan."-me"Out! now."-rainhindi ako umalis at tumitig lang ako kay trino.he stared back at me........O___Onanlaki ang mga mata namin ng bigla siyang tumawa ng maikli."Ano bang sinasabi mo? Inaako mo ba ang kasalan ng gina bustamante na yon? Siya ang nagpapatay sa asawa ko...may nakakita sa sasakyan niya..mula noon sinusundan ko na lahat ng tauhan niya...at pinatay ko karamihan sa kanila..pero hindi ako makalapit sa babaing yon."-trino"I-ibig sabihin..."-me"Hindi ikaw...ang kataon lang na nandon ka at kasunod mo ang gina bustamante na yon...hindi ikaw ang may kasalanan...kundi ang babaing yon."wala akong kasalanan?wala-......"Wynter!"-rainmasyadong maraming nangyari..and i can only take this much..so..i fainted.___________________________________________________________________________SORRY PO! Hindi ko na po kasi ma po-post yung kay reese and hurri kasi po nawalan ako ng connection kanina eh kasalukuyan po akong gumagawa ng report and home works..sorry sorry talaga.sa thursday naman po wala akong gagawi kasi hindi po ako makakapasok and also friday kaya dadamihan ko na lang po yung UD.thank you po!muaaaah!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen3h.Co