Truyen3h.Co

Echoes Of Mistakes Montemayor Second Generation

After the vacation we decided to go home sa Polillo Island. Kahit na nakauwi na ay parang hindi parin ako makapaniwala. Ang pagkakaalam ko tungkol kay Esme. Ang bakasyon namin ni Ysmael. Lahat na iyon ay parang isang magandang panaginip.

Nakaputing dress ako at nakakulot ang buhok habang nakasakay sa chopper, pauwi ng Polillo.

"Nagustuhan mo ba ang bakasyon natin?" Malumanay na tanong ni Ysmael habang hinahalikan ako sa aking balikat. Tinatanaw ko ang mga lupain sa ibaba lalo na at malapit na kaming lumapag.

"Oo naman.." sagot ko. Masyadong maingay ang chopper ngunit alam ko na naririnig niya ako.

Napabuntong hininga nalang ako ng halikan niya ang gilid ng aking labi.

"You are so clingy." I stated as a matter of fact. Kitang kita ko ang kanyang pagngisi kaya inirapan ko siya at umiwas. Natuon ang aking pansin sa kung paano maglanding ang chopper. Bumuo ito ng malakas na hangin at alikabok dahil sa paglapag namin.

"I have waited fma years for this, Ruby. I can't do this before because I am afraid my work will affect our relationship. I can't risk your life just like that."

Tumagal ang tingin ko kay Ysmael ng sabihin niya iyon. Ngayon lang mas naging klaro sa akin ang lahat. Kailangan niyang limitahan ang lahat na gusto niyang gawin para sa aming dalawa noon dahil risky ang trabaho niya. Ang daming nainvolve na babae sa kanya dahil sa trabaho niya.

He pretend that he don't care about me before and now it's clear in my pretty head what are the reason why.

Binitawan niya ang posisyon niya para sundan ako. Kaya siya nandito ngayon.

Sinalubong kami ng isang driver at kinuha ang iilang gamit namin. Sumakay kami ulit ng van para makauwi na.

"Saan mo gusto umuwi?" tila ba nagdadalawang isip na tanong ni Ysmael.

Humilig ako sa kanyang dibdib habang nasa biyahe kami. Habang papalapit na kami ay mas lalo lang kumalabog ang dibdib ko.

"To our daughter, Ysmael. I miss Esmeralda so much." hindi ko alam na tila ba ilang araw lang kaming nawala ay namimis ko na kaagad ang anak namin.

"In our house, then?" he kiss me again.

"Yeah.. in our house." tila isang mahika na nalulong ako sa aming tinginang dalawa. Tingin na may mga larawang nakaukit sa aming utak kung ano ang mga nangyari sa amin sa bakasyon.

Nang makarating kami ay hapon na at nakita ko kaagad si Clarita sa sala namin na nilalaro si Esmeralda. Esme smiles widely when she saw us!

"M-Mommy!!" napamulagat ako ng una niya akong niyakap! Her little fingers grabbed me sweetly!

Nilapitan kami ni Ysmael at niyakap na dalawa.

"Kamusta ang bakasyon ninyo Ruby at uh... Ysmael?" tila nagdadalawang isip pa si Clarita sa itatawag kay Ysmael kung gayong nauna niyang nakilala ito bilang isang hardinero namin!

Gumilid rin ang yaya ni Esmeralda na siyang nagbabantay sa kanya habang wala kami.

"Maayos naman po tiya Clarita. Maghanda po tayo para sa hapunan." sabi ni Ysmael na tila ba hindi napagod.

Kinalong ko si Esme at hinalik halikan. "Yaya Deling, hindi ho ba siya umiyak?" the sudden regret na iniwan ko siya ay agad kumurot sa puso ko.

Ngumiti si yaya Deling. Si Ysmael naman ay tinulungan si Clarita na ipaghanda ang pagkain.

"Mabait na bata po si Esmeralda. Halos hindi po ako nahirapan sa pagbabantay!"

Napangiti ako lalo na nang makitang nakatulog na si Esme sa bisig ko. Nakita kong lumapit si Ysmael sa amin.

"Let me carry her to her room.." umawang ang aking labi dahil sa kabila ng kanyang ginagawa ay gusto niya parin na tulungan ako kahit kaya ko naman.

Hinawakan ko ang braso niya. Nakasuot siya ng T -shirt na marahil ay kakasuot niya lang.

"Ysmael.. kakarating lang natin. Puwede ka namang' magpahinga. Tsaka nandiyan naman si Clarita para magluto." nag aalala kong sinabi.

"Oo nga sir. Tsaka dito rin naman ako matutulog kasi alam kong pagod kayo kaya ako na muna maglilinis dito."

Ysmael licked his lips at kinuha parin si Esme. Nagkibit balikat nalang si Clarita. Sinundan ko ang aking mag ama at sinara ang pintuan ng kuwarto ni Esme.

"I'm sorry, baby.  Excited lang ako." nilapag niya si Esme sa kama at kinumutan.

Tatayo pa sana siya mula sa kama ngunit umupo na ako sa kanyang hita.

"I was excited to this kind of life, Ruby. This is my greatest dream. Ikaw kasama ko at ang anak natin sa isang bubong." bulong niya at binaon ang ulo sa aking leeg.

"Thats why you given up your work Ysmael? Paano iyan? Sanay ako sa marangyang buhay. I have business and money. Ikaw wala..."

Pangbibiro ko sa kanya. Bahagya akong nakikiliti sa paghalik halik niya sa aking leeg at balikat.

"Well, I can offer my body to you everyday as a payment of being just handsome with no money.." hinuli ng kanyang labi ang aking labi at hinalikan ako.

I giggled at his joke!

"Hm.. puwede." I said and he nipped my nipple kahit may telang nakaharang! Kinagat ko ang labi at pinigilan siya sa panga.

"Wala na yata akong gatas para kay Esme.." I said out of nowhere. Nag aalala dahil sa nangyari sa amin sa bakasyon. Tinaliman ko ng tingin si Ysmael.

"Inubos mo iyong gatas ni Esmeralda, El!"

His lips rose. "That's okay. I can buy tons of her milk-"

"But you just said you are poor!"

"Not that poor not to buy my two princessess needs. Ofcourse I prepared my bank accounts because I know how luxury you are."

Ngumuso ako sa kanya hanggang sa narinig ang pagring ng kanyang cellphone.

Nagkatinginan kaming dalawa dahil unlisted number iyon.

"Who is this?" sagot ni Ysmael sa tumatawag pagkatapos i-loud speaker iyon.

"Oh, hi! Mr, Ysmael Mondragon. I know this is you. Is my cousin is there? I am Emerald Montemayor her cousin, for your information.. nasa labas kami ng bahay ninyo kaya sana naman-"

"What?! Which house are you talking about Ems?!" hindi ko na napigilan na sumingit!

"Fuck!? Ikaw iyan, Ruby? Papasukin mo naman kami! Wala pa kaming dalang damit! We are so gutoms na!" boses ni Amy ang narinig ko kaya napatayo na ako. Tumayo narin si Ysmael at nagmamadali na akong buksan ang pintuan at napamulagat!

Unang bumungad sa harapan ko ay si Sapphire na malapit sa pintuan. Nakanguso siya ngunit ngumiti ng makita ako. Sa gilid niya ay ang kuya ni Ysmael!

"Hi! Where's my niece? Ang anak mo, Ruby?" tanong ni Sapphire atsaka nagmamadaling pumasok.

Nakasunod si Raphael na nakapamulsa at tumango kay Ysmael.
"I'm here for Esme, too." ani Raphael at nilagpasan kami.

My jaw dropped nang biglaan akong niyakap ni Emerald at Amethyst!

"Bitch! Nasaan ang pamangkin namin?" naluluhang tanong ni Emerald!

Sa kay tagal naming hindi nagkita eto sila ngayon at walang pakealam sakin at dumiretso sa kwarto ng anak ko! Nasapo ko nalang ang noo ko ng marinig ang tilian , tawanan, at mumunting iyak ni Esme sa kwarto nito!

"Goodness.." nasapo ko nalang ang noo.
~~~

Author's Note:
Ito na po ang last at puwede kong maipost na chapters dito. Ang ending nito ay kasunod nitong chapter at ang missing chapters ay nasa aking VIP page dahil doon na ako nagsusulat. Sana po ay suportahan niyo ako hanggang doon. Habol na po sa promo. For membership pm me on the link below.

https://www.facebook.com/share/183hDYHqhu/

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen3h.Co