He Doesn T Share
Chapter 13
"ANONG NARARAMDAMAN MO?"
Paano ko sasagutin iyong tanong niya?
Ano ba ang nararamdaman ko? Hindi naman gaano kasakit iyong nangyari sa amin. Hindi na ako virgin para mag-alala siya sa akin.
Oo nga pala, bumalik na iyong hiya ko. Bumalik na iyong huwisyo ko. Hindi naman ako nagsisisi. Ang kaso, nahihiya ako kay Wolf. Hiyang-hiya ako.
Hinagilap ko ang mga nahubad kong damit. Dapat magbihis na rin ako. Baka mamaya bigla na lang lumabas ng kuwarto si Aki at makita akong nakaburless dito, nakakahiya.
Nasaan na ba iyong panty ko?
Nakakainis, sana itinabi ko agad iyon kanina para hindi ako nahihirapan sa paghahanap ngayon. Saan na ba kasi napunta iyon? Tiningnan ko ang aking likuran kasi baka nadaganan ko o naupuan.
Gusto ko sanang tumayo para silipin ang ilalim ng sofa, kasi baka nandoon lang sumuot ang panty ko. Ang kaso nakakahiyang tumayo at tumuwad dahil nga sa wala akong suot na panty. Kahit pa nakita na lahat ni Wolf, at kahit medyo dim ang ilaw dito sa sala, nahihiya pa rin ako sa kanya. Ni hindi pa nga ako makatingin nang deretso sa mga mata niya.
"Here."
"Ha?" Gulat na napatingin ako sa kanya. Hawak niya sa kanang kamay niya ang panty ko, hindi ko alam kung saan niya nakuha.
Bigla siyang lumuhod sa harapan ko. Naka-jeans na siya, hindi pa nga lang naikakabit nang maayos ang buckle ng suot niyang belt sa bewang.
"W-Wolf, a-ako na." Pilit kong inaagaw sa kanya ang underwear pero ayaw niyang bitawan.
Ibinaba niya ang binti ko at inilagay niya ang mga paa ko sa dalawang pasukan ng underwear. Pulang-pula ang mukha ko habang itinataas niya iyon.
Nang umabot na sa gitna ng hita ko ay hindi ko na siya hinayaan pang tulungan ako. Basta ko na lang hinila ang panty para masuot agad sa akin. Lalo na tuloy akong hindi makatingin sa kanya. Muli siyang tumayo at dinampot ang hinubad niyang t-shirt.
Ano kayang iniisip niya ngayon?
Iniisip niya ba iyong nangyari sa amin?
Nadisappoint ba siya kasi hindi siya ang nakauna sa akin? At ngayong nakuha niya na ako, nagbago na ba ang isip niya tungkol sa relasyon namin?
Naupo siya sa tabi ko pagkatapos niyang makapagbihis. Ayos na ang itsura niya kahit pa magulo ang kanyang buhok. Kahit pa gusot-gusot ang t-shirt niya, mukha pa rin siyang modelo na kahit anong oras ay nakahandang rumampa.
Nang tumingin siya sa akin ay agad akong nag-iwas. Inabala ko ang sarili ko sa pag-aayos ng butones ng pantulog ko. "Ingrid." Bigla niyang tawag sa pangalan ko.
ALAMID
"I NEED TO GO."
Ingrid froze while getting dressed. She was quiet, but I could sense her anxiousness. I knew she was worried that this was where things would end. She was wrong.
Nag-uumpisa pa lang kami.
I pulled her and gently hugged her. "I just have to take care of some things. I'll be back."
"Mag-iingat ka..." nakayukong sabi niya sa mahinang tinig.
I lifted her lovely face with my fingers. "Look at me, Ingrid."
May luha sa mga mata niya nang magtama ang paningin namin. Tinuyo ko ang mga luha sa pamamagitan ng labi ko. Bahagya siyang napaigtad at unti-unti, kumalma ang pintig ng puso niya.
"I just need to check on something." Ibinaba ko sa center table ang CP ko. Nakareceived ako ng text mula sa pinsan ko, may problema sa organization na kinabibilangan ko, it was an emergency.
I placed a kiss on her forehead and caught her teary eyes. "I'll be back, Ingrid. I won't abandon you. Please tell me you believe me."
She didn't speak or move.
I caressed her cheek. "Ingrid, do you believe me? Because I need you to."
Marahan siyang tumango.
"Good." Niyakap ko siya at hinalikan ulit sa ulo. Bago ako lumabas ng pinto ay nilingon ko pa ulit si Ingrid.
Babalik at babalik ako. Palagi ko siyang babalikan dahil iyon ang ipinangako ko noon sa kanya.
Hindi ko siya papabayaan at po-protektahan ko siya. Dahil siya ang hantungan ko at ang aking katapusan.
6 YEARS AGO...
[FLASH BACK]
( A quick note: Hi everyone, I've edited this part to address your concerns about the story's dark themes. Some found it too intense, so I've made adjustments to make it a 'little' comfortable to read. Don't worry, the deleted scenes will still be included in the "He Doesn't Share" book version for those who want to experience reading the uncut. Thank you for your understanding and feedback. —JF )
"Hi my fucking baby!" Isang blonde na babae ang huminto sa harapan ko.
"Whore!" I hissed.
She was sternly glaring at me with her eyes full of mascara. Bigla niya akong sinampal.
"I missed you, Alamid. So how are you, motherfucker?" Suddenly, she smiled after that evil look she gave me.
I gritted my teeth. She's Benilde McIntosh, a filthy rich model. She's my ex fling in Manila. Hindi ko alam na nasundan niya ako rito sa probinsiya ng Dalisay.
"Ala, my baby, balita ko milyonaryo ka na? Ang benta mo talaga."
Kung hindi lang naka-posas ang kamay ko sa likod ko ay baka nasakal ko na siya o nabasag ko na ang bungo ng babaeng ito. Pero hindi ko magagawa, hindi ako makawala.
All I was feeling was tiredness and a weary body due to the torture I suffered from the hands of her men over the night. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang hinugot niya mula sa kanyang sling bag— tatlong pirasong injection!
"What are you going to do?"
Ngumisi si Benilde. "Wala naman. Gusto lang kitang gantihan dahil hindi mo ako magawang mahalin. Don't worry, after this, wala na akong pake sa 'yo."
Her men approached me and grabbed me so that I couldn't move away. I screamed as they stabbed me with what I believed was some sort of drug. I trembled and collapsed on the floor, my forehead running with sweat down my face. Minuto lang nang nagsimulang lumabo at uminit ang paligid.
"Oh, you're already high." May echo na sa pandinig ko ang boses niya. "Mamaya mas titindi pa 'yan. At mag-iinit ka, mawawala ka sa sarili na kahit aso kakataluhin mo."
She stood up.
"Pero wag kang mag-alala, hindi aso ang ibibigay ko sa 'yo." She closed her eyes and afterwards, the door opened as her men entered with a girl crying.
"Please let me go! Sino kayo? Anong kailangan niyo sa akin?!" Umiiyak ito. Sumisigaw.
Through my blurry vision, I saw an image of a girl. Balingkinitan ito, mahaba ang buhok at nakasuot ng school uniform. Blouse at palda. Naka-black shoes—nakapiring ang mga mata at nakatali ang mga kamay.
"Who's she?" hirap na sambit ko.
"Siya ang makakasama mo dito sa magdamag." Naupo si Benilde sa tabi ko at kinalagan ang posas sa mga kamay ko.
I felt I was slowly gaining my strength back, but despite that was a peculiar feeling - a feeling that was caused by what Benilde injected into my body.
Basta na lang ibinagsak sa harapan ko ang babaeng naka school uniform. Sa unti-unting lumilinaw ko ulit na paningin ay nabasa ko ang nakasulat sa lanyard na suot nito—Dalisay High School.
High schooler? A minor? Damn it!
"Pinili ko talaga ang isang yan para sa 'yo. Siya ang nag-iisang babaeng apo ng nare-elect na presidente ng bansa. Ganyan ka ka-espesyal sa akin, Ala. I want your dead end to be the best."
Fuck, no!
"And oh by the way, I am pretty sure that this girl is a virgin, alam ko na labag sa batas mo ang ganito kaya naman ito mismo ang ibinigay ko sa 'yo."
"Why did you need to drag an innocent girl here?!" sigaw ko sa kanya.
Benilde approached the terrified girl and whispered something to her, making her body stiffen. What did she whisper to her? Did she threaten her or something? Because I could clearly see how stiff the girl was now.
Sumunod niya akong nilapitan. Sinabunutan niya ako at pinatingala sa kanya. "If you care for this girl, do her. Dahil malalaman ko kapag walang nangyari sa inyo. At kapag nalaman kong wala, papipilahan ko ang babaeng iyan sa mga tauhan ko."
My hands clenched into fists. "Fuck you, Benilde!"
"Fuck you, too, Ala."Benilde's men were armed, and in addition to being weak from the torture, I was under the influence of illegal drugs, which I knew would consume me more later. I could not save myself, let alone this girl.
Paano rin kung totohanin ni Benilde ang banta niya? Alam kong gagawin niya talaga iyon dahil halang ang kaluluwa niya. No one could tell if this girl could survive the awful fate that awaited her at the hands of Benilde's men.
She smiled menacingly. "Again, ikaw lang ang gagalaw sa babaeng iyan o lahat ng mga tauhan ko. Your choice is yours, loverboy."
Benilde then headed for the door with her men, leaving me with the excruciating pain of hopelessness. "Shit. Shit. Shit." I noticed the young girl in front of me moved. Her skin touched mine. Suddenly, there was this desire that started to make me feel like I would go up in flames that I knew I couldn't resist any longer.
"How young are you?" I asked the girl.
"I... I'm sixteen..."
"Damn." If she's indeed a virgin, then Benilde is right. This girl is my dead end. But did I have a choice? I knew I was injected with strong drugs that would soon eat away my sanity, and besides that, if I didn't do as Benilde said and she found out, she would surely give this girl to her men.
"S-sino ka?" Tumigil siya sa pag-iyak at tila inaalam kung nasaan ako. "Ang sabi ng babae, may gagawin ka raw sa akin. Kapag hindi mo raw nagawa, mga tauhan niya ang gagawa."
"Hey..." paos kong tawag sa kanya. "Are you familiar with the phrase 'choose the lesser of two evils?' It means that when faced with two bad options, even if neither is really good, you should choose the less unpleasant one..."
Hindi ko na maintindihan ang mga sinasabi ko sa kanya, dahil unti-unti na akong kinakain ng droga sa aking sistema. Pero hanggang kaya ko pa, hanggang hindi pa ako tuluyang nawawala sa sarili, at may kaunting tino pa, kailangan ko siyang kausapin at ihanda.
"Listen... We can get out of here, as long as you cooperate..."
"P-pero sino ka nga?"
"You don't have to know right now. But I can tell you my age. I am twenty-two. I'm sorry, but even though I'm older than you, this is the only thing I can do to help us both."
"Ha?" Kitang-kita ko ang paglunok niya na lalong nagpainit sa pakiramdam ko.
Umusod ako at hinigpitan ang pagkakapiring sa mga mata niya.
"A-anong gagawin mo, Kuya?"
Hinuli ko ang pulso niya. "I want you to do me a favor."
Her breathing became heavy. "A-ano po?"
"Later, I will lose my sanity due to the drugs that were injected into me, which means I might hurt you, something I do not want to happen but have no control over. So I am asking you now, please, cooperate."
Umawang ang mga labi niya.
"Just be a good girl. Pangako, pagkatapos nito, hinding-hindi kita papabayaan. Po-protektahan kita habang nabubuhay ako."
I cupped her face in my hands and leaned my head against her. And before she could protest, I already took her mouth with mine. The kiss was hard and deep. Appalled at my own hardness, I ravaged her sweet innocent lips.
JF
"ANONG NARARAMDAMAN MO?"
Paano ko sasagutin iyong tanong niya?
Ano ba ang nararamdaman ko? Hindi naman gaano kasakit iyong nangyari sa amin. Hindi na ako virgin para mag-alala siya sa akin.
Oo nga pala, bumalik na iyong hiya ko. Bumalik na iyong huwisyo ko. Hindi naman ako nagsisisi. Ang kaso, nahihiya ako kay Wolf. Hiyang-hiya ako.
Hinagilap ko ang mga nahubad kong damit. Dapat magbihis na rin ako. Baka mamaya bigla na lang lumabas ng kuwarto si Aki at makita akong nakaburless dito, nakakahiya.
Nasaan na ba iyong panty ko?
Nakakainis, sana itinabi ko agad iyon kanina para hindi ako nahihirapan sa paghahanap ngayon. Saan na ba kasi napunta iyon? Tiningnan ko ang aking likuran kasi baka nadaganan ko o naupuan.
Gusto ko sanang tumayo para silipin ang ilalim ng sofa, kasi baka nandoon lang sumuot ang panty ko. Ang kaso nakakahiyang tumayo at tumuwad dahil nga sa wala akong suot na panty. Kahit pa nakita na lahat ni Wolf, at kahit medyo dim ang ilaw dito sa sala, nahihiya pa rin ako sa kanya. Ni hindi pa nga ako makatingin nang deretso sa mga mata niya.
"Here."
"Ha?" Gulat na napatingin ako sa kanya. Hawak niya sa kanang kamay niya ang panty ko, hindi ko alam kung saan niya nakuha.
Bigla siyang lumuhod sa harapan ko. Naka-jeans na siya, hindi pa nga lang naikakabit nang maayos ang buckle ng suot niyang belt sa bewang.
"W-Wolf, a-ako na." Pilit kong inaagaw sa kanya ang underwear pero ayaw niyang bitawan.
Ibinaba niya ang binti ko at inilagay niya ang mga paa ko sa dalawang pasukan ng underwear. Pulang-pula ang mukha ko habang itinataas niya iyon.
Nang umabot na sa gitna ng hita ko ay hindi ko na siya hinayaan pang tulungan ako. Basta ko na lang hinila ang panty para masuot agad sa akin. Lalo na tuloy akong hindi makatingin sa kanya. Muli siyang tumayo at dinampot ang hinubad niyang t-shirt.
Ano kayang iniisip niya ngayon?
Iniisip niya ba iyong nangyari sa amin?
Nadisappoint ba siya kasi hindi siya ang nakauna sa akin? At ngayong nakuha niya na ako, nagbago na ba ang isip niya tungkol sa relasyon namin?
Naupo siya sa tabi ko pagkatapos niyang makapagbihis. Ayos na ang itsura niya kahit pa magulo ang kanyang buhok. Kahit pa gusot-gusot ang t-shirt niya, mukha pa rin siyang modelo na kahit anong oras ay nakahandang rumampa.
Nang tumingin siya sa akin ay agad akong nag-iwas. Inabala ko ang sarili ko sa pag-aayos ng butones ng pantulog ko. "Ingrid." Bigla niyang tawag sa pangalan ko.
ALAMID
"I NEED TO GO."
Ingrid froze while getting dressed. She was quiet, but I could sense her anxiousness. I knew she was worried that this was where things would end. She was wrong.
Nag-uumpisa pa lang kami.
I pulled her and gently hugged her. "I just have to take care of some things. I'll be back."
"Mag-iingat ka..." nakayukong sabi niya sa mahinang tinig.
I lifted her lovely face with my fingers. "Look at me, Ingrid."
May luha sa mga mata niya nang magtama ang paningin namin. Tinuyo ko ang mga luha sa pamamagitan ng labi ko. Bahagya siyang napaigtad at unti-unti, kumalma ang pintig ng puso niya.
"I just need to check on something." Ibinaba ko sa center table ang CP ko. Nakareceived ako ng text mula sa pinsan ko, may problema sa organization na kinabibilangan ko, it was an emergency.
I placed a kiss on her forehead and caught her teary eyes. "I'll be back, Ingrid. I won't abandon you. Please tell me you believe me."
She didn't speak or move.
I caressed her cheek. "Ingrid, do you believe me? Because I need you to."
Marahan siyang tumango.
"Good." Niyakap ko siya at hinalikan ulit sa ulo. Bago ako lumabas ng pinto ay nilingon ko pa ulit si Ingrid.
Babalik at babalik ako. Palagi ko siyang babalikan dahil iyon ang ipinangako ko noon sa kanya.
Hindi ko siya papabayaan at po-protektahan ko siya. Dahil siya ang hantungan ko at ang aking katapusan.
6 YEARS AGO...
[FLASH BACK]
( A quick note: Hi everyone, I've edited this part to address your concerns about the story's dark themes. Some found it too intense, so I've made adjustments to make it a 'little' comfortable to read. Don't worry, the deleted scenes will still be included in the "He Doesn't Share" book version for those who want to experience reading the uncut. Thank you for your understanding and feedback. —JF )
"Hi my fucking baby!" Isang blonde na babae ang huminto sa harapan ko.
"Whore!" I hissed.
She was sternly glaring at me with her eyes full of mascara. Bigla niya akong sinampal.
"I missed you, Alamid. So how are you, motherfucker?" Suddenly, she smiled after that evil look she gave me.
I gritted my teeth. She's Benilde McIntosh, a filthy rich model. She's my ex fling in Manila. Hindi ko alam na nasundan niya ako rito sa probinsiya ng Dalisay.
"Ala, my baby, balita ko milyonaryo ka na? Ang benta mo talaga."
Kung hindi lang naka-posas ang kamay ko sa likod ko ay baka nasakal ko na siya o nabasag ko na ang bungo ng babaeng ito. Pero hindi ko magagawa, hindi ako makawala.
All I was feeling was tiredness and a weary body due to the torture I suffered from the hands of her men over the night. Nanlaki ang mga mata ko ng makita ang hinugot niya mula sa kanyang sling bag— tatlong pirasong injection!
"What are you going to do?"
Ngumisi si Benilde. "Wala naman. Gusto lang kitang gantihan dahil hindi mo ako magawang mahalin. Don't worry, after this, wala na akong pake sa 'yo."
Her men approached me and grabbed me so that I couldn't move away. I screamed as they stabbed me with what I believed was some sort of drug. I trembled and collapsed on the floor, my forehead running with sweat down my face. Minuto lang nang nagsimulang lumabo at uminit ang paligid.
"Oh, you're already high." May echo na sa pandinig ko ang boses niya. "Mamaya mas titindi pa 'yan. At mag-iinit ka, mawawala ka sa sarili na kahit aso kakataluhin mo."
She stood up.
"Pero wag kang mag-alala, hindi aso ang ibibigay ko sa 'yo." She closed her eyes and afterwards, the door opened as her men entered with a girl crying.
"Please let me go! Sino kayo? Anong kailangan niyo sa akin?!" Umiiyak ito. Sumisigaw.
Through my blurry vision, I saw an image of a girl. Balingkinitan ito, mahaba ang buhok at nakasuot ng school uniform. Blouse at palda. Naka-black shoes—nakapiring ang mga mata at nakatali ang mga kamay.
"Who's she?" hirap na sambit ko.
"Siya ang makakasama mo dito sa magdamag." Naupo si Benilde sa tabi ko at kinalagan ang posas sa mga kamay ko.
I felt I was slowly gaining my strength back, but despite that was a peculiar feeling - a feeling that was caused by what Benilde injected into my body.
Basta na lang ibinagsak sa harapan ko ang babaeng naka school uniform. Sa unti-unting lumilinaw ko ulit na paningin ay nabasa ko ang nakasulat sa lanyard na suot nito—Dalisay High School.
High schooler? A minor? Damn it!
"Pinili ko talaga ang isang yan para sa 'yo. Siya ang nag-iisang babaeng apo ng nare-elect na presidente ng bansa. Ganyan ka ka-espesyal sa akin, Ala. I want your dead end to be the best."
Fuck, no!
"And oh by the way, I am pretty sure that this girl is a virgin, alam ko na labag sa batas mo ang ganito kaya naman ito mismo ang ibinigay ko sa 'yo."
"Why did you need to drag an innocent girl here?!" sigaw ko sa kanya.
Benilde approached the terrified girl and whispered something to her, making her body stiffen. What did she whisper to her? Did she threaten her or something? Because I could clearly see how stiff the girl was now.
Sumunod niya akong nilapitan. Sinabunutan niya ako at pinatingala sa kanya. "If you care for this girl, do her. Dahil malalaman ko kapag walang nangyari sa inyo. At kapag nalaman kong wala, papipilahan ko ang babaeng iyan sa mga tauhan ko."
My hands clenched into fists. "Fuck you, Benilde!"
"Fuck you, too, Ala."Benilde's men were armed, and in addition to being weak from the torture, I was under the influence of illegal drugs, which I knew would consume me more later. I could not save myself, let alone this girl.
Paano rin kung totohanin ni Benilde ang banta niya? Alam kong gagawin niya talaga iyon dahil halang ang kaluluwa niya. No one could tell if this girl could survive the awful fate that awaited her at the hands of Benilde's men.
She smiled menacingly. "Again, ikaw lang ang gagalaw sa babaeng iyan o lahat ng mga tauhan ko. Your choice is yours, loverboy."
Benilde then headed for the door with her men, leaving me with the excruciating pain of hopelessness. "Shit. Shit. Shit." I noticed the young girl in front of me moved. Her skin touched mine. Suddenly, there was this desire that started to make me feel like I would go up in flames that I knew I couldn't resist any longer.
"How young are you?" I asked the girl.
"I... I'm sixteen..."
"Damn." If she's indeed a virgin, then Benilde is right. This girl is my dead end. But did I have a choice? I knew I was injected with strong drugs that would soon eat away my sanity, and besides that, if I didn't do as Benilde said and she found out, she would surely give this girl to her men.
"S-sino ka?" Tumigil siya sa pag-iyak at tila inaalam kung nasaan ako. "Ang sabi ng babae, may gagawin ka raw sa akin. Kapag hindi mo raw nagawa, mga tauhan niya ang gagawa."
"Hey..." paos kong tawag sa kanya. "Are you familiar with the phrase 'choose the lesser of two evils?' It means that when faced with two bad options, even if neither is really good, you should choose the less unpleasant one..."
Hindi ko na maintindihan ang mga sinasabi ko sa kanya, dahil unti-unti na akong kinakain ng droga sa aking sistema. Pero hanggang kaya ko pa, hanggang hindi pa ako tuluyang nawawala sa sarili, at may kaunting tino pa, kailangan ko siyang kausapin at ihanda.
"Listen... We can get out of here, as long as you cooperate..."
"P-pero sino ka nga?"
"You don't have to know right now. But I can tell you my age. I am twenty-two. I'm sorry, but even though I'm older than you, this is the only thing I can do to help us both."
"Ha?" Kitang-kita ko ang paglunok niya na lalong nagpainit sa pakiramdam ko.
Umusod ako at hinigpitan ang pagkakapiring sa mga mata niya.
"A-anong gagawin mo, Kuya?"
Hinuli ko ang pulso niya. "I want you to do me a favor."
Her breathing became heavy. "A-ano po?"
"Later, I will lose my sanity due to the drugs that were injected into me, which means I might hurt you, something I do not want to happen but have no control over. So I am asking you now, please, cooperate."
Umawang ang mga labi niya.
"Just be a good girl. Pangako, pagkatapos nito, hinding-hindi kita papabayaan. Po-protektahan kita habang nabubuhay ako."
I cupped her face in my hands and leaned my head against her. And before she could protest, I already took her mouth with mine. The kiss was hard and deep. Appalled at my own hardness, I ravaged her sweet innocent lips.
JF
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen3h.Co