Talk Dirty
Mamayang gabi
Umalis ako doon na umiiyak. Hindi rin ako sigurado sa sarili ko. Marami nang lalaking nakahawak sakin, oo hindi ko pa nasubukang ang ganun mula pa noon. Marami nang nakahawak sa akin. Kung tutuusin dapat hindi na iba sa akin to pero bakit nasasaktan ako? Mahal ko ba si Faustino? Hindi maaari. Isa akong babaeng nakilala nila sa club. Hubo't hubad ang aking pagkatao sa mga mata nila. Ako 'yung babaeng hindi daat respetuhin. Oo, tanggap ko. Pero sapat na ba iyon para pag bawalan ang sarili kong umibig? Dahil pakiramdam ko, hindi deserve ng lalaking iyon ,ako. Ako yung babaeng walang ipagmamalaki sa kanya. Kahit balibagin man ang mundo ako parin itong babaeng marumi. Walang pumigil sa akin. Bakit naman nila ako pipigilan? Ang ambisyosa ko talaga. Bumalik ako sa hospital na walang kahit anong pera. Malalim na ang gabi at nanunuot ang lamig sa aking balat. Hindi ko na alintana ang mga tingin nila sa aking kasuotan. Pag pasok ko ay gising pa si nanay. Tumaas ang kilay niya nang makita ako. "Maaga ka yata?" tanong niya sa akin. Malungkot akong ngumiti. "W-Wala po. Nagkaproblema lang po." Umupo ako sa tabi ni nanay at tinakip ang kumot sa kanya. "Mag bihis kana." malamig niyang utos sakin. Hindi ko magawang gumalaw. "Nay," hingang malalim Ava. "Meron po ba akong mga kaibigan noon? Noong bata pa'ko." Umayos siya ng higa at tumango. "Nakalimutan mo na ba yung kambal na nangibang bansa?" Natuod ako. Imbes na ipakita ang gulat ay pumikit nalang ako ng mariin. Parang ayokong isipin. Hindi maaari. "H-Hindi ko na po maalala nay," nanginginig ang aking kamay. "Hindi ko naman nakakausap yung kambal. Basta yung alam ko, mas close ka doon sa humalik sayo. Jusko! Nine years old ka palang noon at iyon ay dyesi otso na!" Nanlaki ang aking mata," Po?!"Tumawa si nanay ng malakas. "Ewan ko! Imbes na magalit ako natatawa nalang ako e. Gwapo nun! Sayang bet na bet ko iyong sayo! Sayang nangibang bansa e," Posible kaya? Pero maraming kambal sa mundo! Noong gabing iyon natulog ako sa sofa na mahaba sa gilid ng kama ni nanay. Si tatay raw ay hindi pa nakakabisita. Hindi rin nagreklamo si nanay na wala akong kita. Titipirin ko nalang itong one thousand na bigay niya. Maaga akong nagising at bumungad sakin ang doktor. Nakaupo na si nanay at iniexamine siya nito. "Ayan! Puwede ka ng lumabas Mrs. Pojas." Hindi umimik si nanay. "You can ask fot the bill sa ilalim at iiwanan kita doon ng iyong mga reseta ha?" Napangiti ako sa narinig. Pupungas pungas ako naghanap ng aking uniporme at nakitang hinatiran na ng pagkain si nanay. Naligo ako sa banyo at lumabas pagkatapos na suot na ang aking uniporme. Hininaan ko ang lamig ng aircon. "Kumain ka muna Ava. Hati tayo," aniya ni nanay.Umiling ako. "Sa canteen na po ako kakain nay. Kukunin ko muna ang bill natin sa ilalim nay. Kumain kalang diyan." Nadaanan ko ang coffee machine kaya naghulog ako doon para makakape. Wala pa masyadong pila kaya madali ko lang nakuha ang aming bill. Halos nanlumo ako sa 66,296 na bill ni nanay. Saan ako kukuha nito?! Bumalik ako sa kuwarto namin at ngumiti kay nanay. "Asan na ang bill natin?" maldita nitong tanong. Umiling ako at tinago agad sa bag ko ang bill. Ayokong mastress siya lalo. Ako na ang bahala sa lahat. Halos minumura na ako ni nanay pero lumabas na ako nang mahila ko ang aking bag. Sinuklay ko ang aking buhok gamit ang kamay habang palabas ng hospital. Sakay ako sa jeep ng mabasa ko ang iilang texts nila Vicco. Magrereply na sana ako ng hindi na iyon masend. Wala na pala akong load. "Hoy! Ikaw! Ang landi mo! Sumama ka sa poging macho na iyon kagabi ano?" sikmat agad sakin ni Vicco. Tumango nalang ako at umiwas. Nakita ko ang iilang irap sakin nila Mia na kaklase ko rin na halatang inis sa akin. "Seriously Ava, custumer mo ba iyon sa club ha?" Sabay sundot ni Kris sa gilid ko. Napaigtad ako bigla at ngumisi. Nagpapasalamat ako dahil may taong tanggap ako kung ano ako at kung ano ang buhay ko. "Grabe! Ang guwapo nun! Di'ba club nagbebentahan ng mga girls. Edi ibig sabihin custumer mo iyon...may nangyari na sainyo?!" dagdagan pa ni Chelsea. "Uhm, oo." Namula ako ng husto. "Ahhhh!" niyugyog nila yung balikat ko ng husto. "My god! Itong mga 'to ang kakati ng pepe!" sabay irap samin ni Vicco. Ang aking tawa ay napawi ng maalala ang bill ni nanay sa hospital. Sa totoo lang, kinakabahan ako ngayon. Hindi ko iyon makukuha sa iisang gabi lang at pumapatak ang araw ni nanay sa hospital. Nairaos ko ang araw na iyon na wala paring ideya kung paano hahanap ng pera. May naiisip ako pero sa nangyari kagabi nakaramdam ako ng takot. Palabas ko ng gate ng skwelahan ng may nakitang nagkukumpulan na mga babaeng studyante. Mga halo halong kurso base sa kanilang uniporme. Nakita kong nangunguna si Mia doon sabay tikwas pa ng kanyang buhok at ngiti. Halatang nagpapapansin sa magarang itim na kotse. Umiling ako at umiwas nang biglang iyong magbukas at lumabas doon si Frosto. Narinig ko ang mga tili at singhapan. Natuod ako. Dahan dahan ako doong lumapit at binuksan ako ni Frosto ng pintuan. Matagal akong nakatitig doon. Naisip ko na baka kung pumasok ako, mauulit na naman yung kagabi. "Kung iniisip mo iyong kagabi. I am here to say sorry," tinitigan niya ang mga nakatingin samin na nakakunot noo. "Please hop in." Kumurap kurap ako at pumasok na. Ikinabit ko ang seat belt at diretso ng tingin sa kalsada. Tinitigan niya muna ako bago pinaandar ang kanyang tinted na sasakyan. Nasa kalsada na kami ng wala parin akong imik. Hinihintay ko ang paliwanag niya. "About last night. I'm sorry," he sighed. "You look nervous.""S-sinong hindi?" tanong ko at nanahimik ulit. Pumikit siya ng mariin. "Sadyang ganyan si Faustino. And I admit, I was tempted last night. Sino ang hindi mababaliw sayo?" Napalunok ulit ako. "Bakit?" Mahinang tanong ko. "Galing ako sa isang Club. Isa akong bayaran. Bakit ako sir Frost? Anong mayron sakin?" "Faustino is just, like that. Kahit na engaged na...kung ano ang gusto niya gagawin niya." Natahimik ako. "I'm always here for you Ava." sincere ang boses niya. "Pwede bang makitawag sa cellphone mo?" tanong ko nang makitang pinarada niya ang sasakyan sa isang restaurant. Nangunot ang kanyang noo. "Sure," Binigay niya sa akin ang kanyang cellphone na mamahalin. Wala iyong password kaya nabuksan ko agad. "Wala kang load?" Tanong niya na tahimik ko lang itinango. Narinig ko ang paghinga niya ng malalim. Itinipa ko doon ang number ni Genevive pero nakaregister na pala ito sa cellphone niya. Tinawagan ko iyon at naghintay na sagutin ni Genevive ang aking tawag. Ilang sandali pa ay sinagot na nito. "Genevive," tawag ko. "S-Si Ava po i-ito." Nangunot ang noo ni sir Frosto na tumingin sakin. "Ahhh! Ahhhh!" nakarinig pa ako ng salpukan at tunog ng halikan sa kabilang linya. Halos manlamig ang aking buong katawan. "B-Babe." ungol ni Genevive at biglang bumagsak yata ang cellphone at namatay? Naiwan akong tulala at pinatay nalang ang tawag. "Hey, si Genevive kausap mo?" tanong ni sir Frosto. Tumango ako at napalunok. "H-Hindi sumagot e," umiwas ako at dinamdam ang kurot sa aking dibdib. Ganon ba iyon Faustino? Kung sabagay, bakit pa ako magtataka? They are engage! "S-Sir Frost." "Hmmm?" aniya nito naghihintay sa kung anong sasabihin ko. Nakita ko ang pagmumukha ni Faustino sa kanyang mukha. Kaya ko naman ito ngayon di'ba?"I-Ilalabas ko kasi si nanay sa hospital."Tumaas ang kilay niya. Bumuga ako ng hangin. "Gawin mo ang lahat na gusto mo sakin sir Frost mamayang gabi," Uminit ang aking mga mata sa nag aabang na luha. "I can't," sagot niya, "But I'd like to kiss your lips and lick you down there." Napapikit ako ng mariin pero tumango.
Umalis ako doon na umiiyak. Hindi rin ako sigurado sa sarili ko. Marami nang lalaking nakahawak sakin, oo hindi ko pa nasubukang ang ganun mula pa noon. Marami nang nakahawak sa akin. Kung tutuusin dapat hindi na iba sa akin to pero bakit nasasaktan ako? Mahal ko ba si Faustino? Hindi maaari. Isa akong babaeng nakilala nila sa club. Hubo't hubad ang aking pagkatao sa mga mata nila. Ako 'yung babaeng hindi daat respetuhin. Oo, tanggap ko. Pero sapat na ba iyon para pag bawalan ang sarili kong umibig? Dahil pakiramdam ko, hindi deserve ng lalaking iyon ,ako. Ako yung babaeng walang ipagmamalaki sa kanya. Kahit balibagin man ang mundo ako parin itong babaeng marumi. Walang pumigil sa akin. Bakit naman nila ako pipigilan? Ang ambisyosa ko talaga. Bumalik ako sa hospital na walang kahit anong pera. Malalim na ang gabi at nanunuot ang lamig sa aking balat. Hindi ko na alintana ang mga tingin nila sa aking kasuotan. Pag pasok ko ay gising pa si nanay. Tumaas ang kilay niya nang makita ako. "Maaga ka yata?" tanong niya sa akin. Malungkot akong ngumiti. "W-Wala po. Nagkaproblema lang po." Umupo ako sa tabi ni nanay at tinakip ang kumot sa kanya. "Mag bihis kana." malamig niyang utos sakin. Hindi ko magawang gumalaw. "Nay," hingang malalim Ava. "Meron po ba akong mga kaibigan noon? Noong bata pa'ko." Umayos siya ng higa at tumango. "Nakalimutan mo na ba yung kambal na nangibang bansa?" Natuod ako. Imbes na ipakita ang gulat ay pumikit nalang ako ng mariin. Parang ayokong isipin. Hindi maaari. "H-Hindi ko na po maalala nay," nanginginig ang aking kamay. "Hindi ko naman nakakausap yung kambal. Basta yung alam ko, mas close ka doon sa humalik sayo. Jusko! Nine years old ka palang noon at iyon ay dyesi otso na!" Nanlaki ang aking mata," Po?!"Tumawa si nanay ng malakas. "Ewan ko! Imbes na magalit ako natatawa nalang ako e. Gwapo nun! Sayang bet na bet ko iyong sayo! Sayang nangibang bansa e," Posible kaya? Pero maraming kambal sa mundo! Noong gabing iyon natulog ako sa sofa na mahaba sa gilid ng kama ni nanay. Si tatay raw ay hindi pa nakakabisita. Hindi rin nagreklamo si nanay na wala akong kita. Titipirin ko nalang itong one thousand na bigay niya. Maaga akong nagising at bumungad sakin ang doktor. Nakaupo na si nanay at iniexamine siya nito. "Ayan! Puwede ka ng lumabas Mrs. Pojas." Hindi umimik si nanay. "You can ask fot the bill sa ilalim at iiwanan kita doon ng iyong mga reseta ha?" Napangiti ako sa narinig. Pupungas pungas ako naghanap ng aking uniporme at nakitang hinatiran na ng pagkain si nanay. Naligo ako sa banyo at lumabas pagkatapos na suot na ang aking uniporme. Hininaan ko ang lamig ng aircon. "Kumain ka muna Ava. Hati tayo," aniya ni nanay.Umiling ako. "Sa canteen na po ako kakain nay. Kukunin ko muna ang bill natin sa ilalim nay. Kumain kalang diyan." Nadaanan ko ang coffee machine kaya naghulog ako doon para makakape. Wala pa masyadong pila kaya madali ko lang nakuha ang aming bill. Halos nanlumo ako sa 66,296 na bill ni nanay. Saan ako kukuha nito?! Bumalik ako sa kuwarto namin at ngumiti kay nanay. "Asan na ang bill natin?" maldita nitong tanong. Umiling ako at tinago agad sa bag ko ang bill. Ayokong mastress siya lalo. Ako na ang bahala sa lahat. Halos minumura na ako ni nanay pero lumabas na ako nang mahila ko ang aking bag. Sinuklay ko ang aking buhok gamit ang kamay habang palabas ng hospital. Sakay ako sa jeep ng mabasa ko ang iilang texts nila Vicco. Magrereply na sana ako ng hindi na iyon masend. Wala na pala akong load. "Hoy! Ikaw! Ang landi mo! Sumama ka sa poging macho na iyon kagabi ano?" sikmat agad sakin ni Vicco. Tumango nalang ako at umiwas. Nakita ko ang iilang irap sakin nila Mia na kaklase ko rin na halatang inis sa akin. "Seriously Ava, custumer mo ba iyon sa club ha?" Sabay sundot ni Kris sa gilid ko. Napaigtad ako bigla at ngumisi. Nagpapasalamat ako dahil may taong tanggap ako kung ano ako at kung ano ang buhay ko. "Grabe! Ang guwapo nun! Di'ba club nagbebentahan ng mga girls. Edi ibig sabihin custumer mo iyon...may nangyari na sainyo?!" dagdagan pa ni Chelsea. "Uhm, oo." Namula ako ng husto. "Ahhhh!" niyugyog nila yung balikat ko ng husto. "My god! Itong mga 'to ang kakati ng pepe!" sabay irap samin ni Vicco. Ang aking tawa ay napawi ng maalala ang bill ni nanay sa hospital. Sa totoo lang, kinakabahan ako ngayon. Hindi ko iyon makukuha sa iisang gabi lang at pumapatak ang araw ni nanay sa hospital. Nairaos ko ang araw na iyon na wala paring ideya kung paano hahanap ng pera. May naiisip ako pero sa nangyari kagabi nakaramdam ako ng takot. Palabas ko ng gate ng skwelahan ng may nakitang nagkukumpulan na mga babaeng studyante. Mga halo halong kurso base sa kanilang uniporme. Nakita kong nangunguna si Mia doon sabay tikwas pa ng kanyang buhok at ngiti. Halatang nagpapapansin sa magarang itim na kotse. Umiling ako at umiwas nang biglang iyong magbukas at lumabas doon si Frosto. Narinig ko ang mga tili at singhapan. Natuod ako. Dahan dahan ako doong lumapit at binuksan ako ni Frosto ng pintuan. Matagal akong nakatitig doon. Naisip ko na baka kung pumasok ako, mauulit na naman yung kagabi. "Kung iniisip mo iyong kagabi. I am here to say sorry," tinitigan niya ang mga nakatingin samin na nakakunot noo. "Please hop in." Kumurap kurap ako at pumasok na. Ikinabit ko ang seat belt at diretso ng tingin sa kalsada. Tinitigan niya muna ako bago pinaandar ang kanyang tinted na sasakyan. Nasa kalsada na kami ng wala parin akong imik. Hinihintay ko ang paliwanag niya. "About last night. I'm sorry," he sighed. "You look nervous.""S-sinong hindi?" tanong ko at nanahimik ulit. Pumikit siya ng mariin. "Sadyang ganyan si Faustino. And I admit, I was tempted last night. Sino ang hindi mababaliw sayo?" Napalunok ulit ako. "Bakit?" Mahinang tanong ko. "Galing ako sa isang Club. Isa akong bayaran. Bakit ako sir Frost? Anong mayron sakin?" "Faustino is just, like that. Kahit na engaged na...kung ano ang gusto niya gagawin niya." Natahimik ako. "I'm always here for you Ava." sincere ang boses niya. "Pwede bang makitawag sa cellphone mo?" tanong ko nang makitang pinarada niya ang sasakyan sa isang restaurant. Nangunot ang kanyang noo. "Sure," Binigay niya sa akin ang kanyang cellphone na mamahalin. Wala iyong password kaya nabuksan ko agad. "Wala kang load?" Tanong niya na tahimik ko lang itinango. Narinig ko ang paghinga niya ng malalim. Itinipa ko doon ang number ni Genevive pero nakaregister na pala ito sa cellphone niya. Tinawagan ko iyon at naghintay na sagutin ni Genevive ang aking tawag. Ilang sandali pa ay sinagot na nito. "Genevive," tawag ko. "S-Si Ava po i-ito." Nangunot ang noo ni sir Frosto na tumingin sakin. "Ahhh! Ahhhh!" nakarinig pa ako ng salpukan at tunog ng halikan sa kabilang linya. Halos manlamig ang aking buong katawan. "B-Babe." ungol ni Genevive at biglang bumagsak yata ang cellphone at namatay? Naiwan akong tulala at pinatay nalang ang tawag. "Hey, si Genevive kausap mo?" tanong ni sir Frosto. Tumango ako at napalunok. "H-Hindi sumagot e," umiwas ako at dinamdam ang kurot sa aking dibdib. Ganon ba iyon Faustino? Kung sabagay, bakit pa ako magtataka? They are engage! "S-Sir Frost." "Hmmm?" aniya nito naghihintay sa kung anong sasabihin ko. Nakita ko ang pagmumukha ni Faustino sa kanyang mukha. Kaya ko naman ito ngayon di'ba?"I-Ilalabas ko kasi si nanay sa hospital."Tumaas ang kilay niya. Bumuga ako ng hangin. "Gawin mo ang lahat na gusto mo sakin sir Frost mamayang gabi," Uminit ang aking mga mata sa nag aabang na luha. "I can't," sagot niya, "But I'd like to kiss your lips and lick you down there." Napapikit ako ng mariin pero tumango.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen3h.Co