Talk Dirty
Dare
Natahimik ako ng mga oras na iyon. Mas gugustuhin ko nalang na balewalain ako ni nanay kaysa makita siyang nasasaktan,hanggang ngayon.
Dahil alam ko ang pakiramdam nun'. Ang hindi ka kayang mahalin ng taong mahal mo.
Nanahimik ako at hindi na dinugtungan pa ang mga iyon. Ang sakit sa mga mata ni nanay na nagniningning ay nagrepleksyon sa akin.
"Ava! Dito kana sa tabi ko ah! Baka makatulog ako. Gusto kong makita ang mga views papunta roon. Baka makatulog ako!" Si Chelsea at nilagay ang bag sa compartment ng sasakyan.
"Sige!"
"Mag Drive thru nalang tayo sa Jollibee. Naumay nako sa pagkain sa bahay. Ilang buwan nakong hindi nakapag jobby. Puro mamahaling putahe ang natitikman ko."Mapapasana all nalang tayo ako.
Ngumisi ako. "Hayaan niyo doon sa Batangas,baka may mabilhan tayo sa gilid. Bili tayong mga isda at lulutuan ko kayo doon."
"Tamang tama! May dala akong samgyup dito!" sabay lagay nun' ni Vicco sa compartment.
Kahit isang araw lang, gusto kong kalimutan ang sakit at ang obligasyon ko sa buhay.
Kami tatlo at ang driver lang. May dala rin silang laptop para sa gagawin naming homeworks. Si Vicco ay panay ang mura sa harapan dahil wala siyang kausap doon.
Si Chelsea naman sa tabi ko kung ano ano nalang ang sinasabi at tinatanong sakin na pinapatulan ko naman.
"Nagdala ka ng bikini?" tanong niya.
Umiling ako. Nakalimutan ko talaga iyon.
"Hindi ka nagbibikini sa club?" ngumiwi siya. Mahina akong tumawa.
"Mayroon pero mas sobra pa sa bikini iyon."
"Hindi ka ba pinapagalitan ng nanay mo na doon ka nagtrabaho?"
"H-Hindi. Walang trabaho si nanay at tatay kaya."
Tumango tango silang dalawa ni Vicco. "We get it. Ba't hindi nalang mag model si nanay mo? Alam mo kahit matanda na ang ganda at ganda ng katawan na siyang namana mo."
"Pero napakaforeign mo Ava. Brown eyes and natural brown hair. Tsaka parang manika iyang katawan mo. Ba't ayaw mo maging model?"
"Oo nga!" sang ayon ni Vicco.
Nahumaling ako sa sinabi nila ngunit paano? Paano kung mapababayaan ko ang pag aaral ko at kung magkasakit ang inay?
"Sa susunod siguro baka pwede na."
"May kilala si mommy na pwedeng mag handle sayo. Legit pa at trusted kaya no worries! Sabihan mo lang ako para makatulong naman kami.""Wow! Babaita ngayon ni Chels. Nakakain kang itlog no?""Gaga,ikaw 'yung kumakain nun!"
"Ah oo nga pala!"
Natawa ako sa asaran naming himalang umabot nang limang oras! Nakaabot kami nang Batangas na hindi inaantok!
Hindi ko inaasahan na prepare na prepare silang dalawa. Isang resort ito!
"Wow! Dito ba tayo? Teka lang." naalarma ako.
"Oo na. Tama ang hinihinala mo.Mag oo
vernight tayo dito! Isn't it amazing?" "Ano?!" Nasapo ko ang noo. "Si nanay!" hindi alam ni nanay na mag oovernight ako.
"E kasi naman girl. Minsan lang to' ‘tsaka may load ako pang tawag. Sorry talaga girl! Para rin sayo ito!" boses babae na si Vicco nang binuhat palayo ng
driver niya ang aming dala. Pinahiram niya ako ng cellphone niya. Dinial ko ang cellphone number ni nanay. Wala kasi akong load!
"Magpaload kana kasi!" aniya ni Chelsea. Tumango ako sa kanila.
"Nay." nang sinagot niya ang tawag ko.
"Si Ava ba'to?"
"Oo nay. Mmukha kasing bukas pa ako makakauwi."
"Walang problema. Naglalaba ako ngayong gabi ng nga damit mo. Ano ba tong panty mo ang liit. Magka size pa ata tayo."
Sumilay ang ngiti saking labi. "Salamat nay. Dadalhan kitang pasalubong ‘yung haplas di'ba?"
"Oo nga pala! Nasa Balayan ata yun e."
"Opo.Bibili ako."
Binaba ko ang tawag ng pinatay na iyon ni nanay.
"Pinayagan ka?" nakangisi si Vicco.
"Oo! Buti nalang!"
"Sabi na e! ‘Tsaka may inuman dito tuwing gabi. Parang boracay! Let's go! Kukuha pa tayo ng kuwarto. Sagot ko na!"
"Yehey!" hinila ako ni Chelsea at inakbayan.
Mayroong mga maliit na loft style house ang resort na ito. Kulay brown ang mga iyon at merong aircon. Hindi lamang iyon kalayuan sa dalampasigan.
"Mayroon raw silang phase two and three. Mas mahal nga lang yung phase two pero pwede tayo doon pumunta. May mga nagbebenta doong souvenir."
"Alam na alam mo talaga Vicco. Sinet up mo talaga kami ni Ava," irap ni Chelsea. "Ito naman! [ilibre ko na nga kayo di'ba? Tsaka kung andito lang si Kris may kakampi ako!"
Umiling nalang ako. Napagdesisyunan namin na pumunta sa mga bangkang nangingisda dahil pwede raw kasi sa kanila bumili. Bumili kami ng tama lang. Ako ang magluluto nito mamaya bago kami umalis para sa night life dito sa Tuy. Ang Tuy ay napapagitnaan ng dagat at a kabukiran. Malapit ito sa Nasugbu. Walang ginawa ang dalawa kundi ang manood ng tv sa sala habang ako ay nagluluto. Kumain kami bago umalis. Kanina, naligo kami bago lumubog ang araw. Kahit na walang masyadong araw ay namumula ang aking balat. "Ava! Ito na sayo ang backless na mustard tas' paresan mo ng high waist na short."
Tumango ako habang nagsusuklay. Sinuot ko iyon at naglagay ng cardigan na mahaba laban sa lamig. Medyo excited ako sa ganitong bagay. Mula noon, hindi ako nakakapag ganito. Yung' mga bagay na ginagawa ng mga normal na dalaga.
Sa malayo nakikita na namin yung mga nag fafire dance. Pinulupot ko ang aking kamay sa braso ni Vicco. Sa kabila ko naman si Chelsea.
Marami kaming nakitang mga banyaga. Mga babaeng amerikana na halos maghubad na. Mga liberated na mga tao ay nagkalat dito. Tuwing umaga napaka peaceful dito pero tuwing gabi ay naglalabasan ang mga wild na tao.
Hinila nila akong dalawa doon sa hindi kalayuan sa nag babanda. Tumawag si Vicco nang naglilibot na babae para kumuha ng drinks. "Dalawang bucket na pale pilsen."
Ngumiti ang babae at kumindat kay Vicco. Halos matawa kaming dalawa ni Chelsea.
"Grabe Vic! Type ka! Macho mo kasi!"
Nag akto itong nasusuka at nahihimatay. "Yuck. Kadiri!"
Dumating na iyong inorder ni Vicco.
"Oh! Ubusin niyo yan ha! Maglalasing tayo tonight! Gagapang tayo pauwi!"Umiling ako at nakinig sa kanta ng nagbabanda. Ang iba ay sumasayaw na. "Sayaw tayo!" anyaya ni Chels. Umiling agad ako. "Mamaya na! Uminom muna tayo! Bukas uwin na kaya dapat mag enjoy tayo ng sobra!"
"Oo nga no? Ganito nalang. Maglaro tayo ng truth or dare. Kapag hindi ka nakasagot o hindi mo nagawa yung dare ikaw magbabayad ng mga inorder natin! As in lahat nang oorderin pa natin!"
"Luh? Konti lang pera ko." kinabahan ako agad. Mukhang mapapasabak ako ng sobra ngayong gabi.
Tumawa si Chelsea. "Ibig sabihin! Dapat magawa mo lahat! Yun’ lang ! Tibayan ng loob!"
Uminom kami at nagkuwentuhan. Kung ano ano na ang pinanggagawa ni Vicco at Chelsea. Kakaiba ang mga dare nila. Ako hanggang truth lang.
"Ava! Mag dare ka naman! Ang unfair!" yamot na si Vicco na namumula na. Tawa kami ng tawa kanina dahil ang dare ni Chelsea sa kanya ay halikan yung poging foreigner! Itong si Vicco kumerengkeng agad. Mabuti nalang cool yung foreigner.
Habang nagkikwentuhan kami ay dumagundong yung puso ko. Bakit mapaglaro talaga yung mundo?
Si Faustino ay may kausap na dalawang lalaki. Naka polo pa ito at mukhang kararating lang. Kitang kita ko sa kanyang mata ang galit. Tila may ginawa akong kasalanan?
Kinagat ko ang labi at umiwas. Gusto kong umiwas pero pagkakataon na mismo ang naglapit sa aming dalawa. Narito ako para magsaya pero bakit ganito? Gusto ko sanang lumimot.
Nang maalala ko ang mga sinabi ni Frosto sa akin. Ang pagmamahal noon sakin ni Faustino. Yung mga kasalanan ko sa kanya. Yung nagawa ng aking ina sa pamilya nila.
Tumagal ang titigan naming dalawa. Lumamlam ang aking tingin sa kanya. Alam kong sa mga oras na ito ay nakikita niya kung gaano ako kalambot sa kanya. Kung gaano ako pwedeng sirain sa isang pitik lang.
"Uy! Ava!" pumalakpak si Vicco sa harapan ko.
"Huh?"
"Lasing kana?!" si Chelsea.
Umiling ako. Kinuha ko ang basong punong puno ng pale pilsen.
"Ikaw na. Ano? Truth or dare?"
"D-Dare." kinagat ko ang labi at inubos lahat ng laman ng baso.
"Ayon!" nag appear silang dalawa. Tila may masamang binabalak.
"Ganito. Ang daming pogi dito. Halikan mo sa labi ng matagal ang type mo na nandito."
Shit. Napamura ako at dinamdam ang tibok ng aking puso. Amg pwesto nila Faustino ay hindi lamang kalayuan.
Bahala na'to.
Tumayo ako at lumapit sa kanya. Napaangat ang tingin ng mga kasama niya sa akin. Mga kaibigan niya siguro dahil hindi ito mukhang mga kasamahan niya sa opisina.
Nangunot rin ang noo ni Faustino. Humalukipkip siya at tiningnan ako ng naghahamon.
"S-sorry. D-Dare lang." sabi ko bago ako lumapit sa kanya at hinalikan siya. Nang magtagpo ang aming labi ay dinamdam ko ang lambot ng labi niya. Dalawang galaw lang ng labi ko ay tapos na ako. Yun ay akala ko lang dahil nang tatapusin ko na ay hinila niya ang aking batok at mas nilaliman ang aming halikan. Bahala na talaga to.
Narinig ko ang impit na tili ng dalawa kong kaibigan.
Hingal na hingal ako at namumula nang tinulak ko ang dibdib niya.
"We'll talk. Sumunod ka sakin." Atsaka niya binalingan ang dalawang kaibigan na nakanguso ang isa tila nagpipigil ng ngisi. Ang isa naman ay kagat kagat ang labi at sumipol pa.
"Excuse us Clinton, Rad." Aniya ni Faustino.
"Sure." sagot ng isang sumipol kanina.
Tangay tangay ni Faustino ang aking siko. Nakaramdam ako ng kurenteng dumaloy sa aking kalamnan. Nakita kong sinenyas ni Vicco ang kanyang cellphone na itetext ko raw siya. Paano? Wala nga akong load!
Natahimik ako ng mga oras na iyon. Mas gugustuhin ko nalang na balewalain ako ni nanay kaysa makita siyang nasasaktan,hanggang ngayon.
Dahil alam ko ang pakiramdam nun'. Ang hindi ka kayang mahalin ng taong mahal mo.
Nanahimik ako at hindi na dinugtungan pa ang mga iyon. Ang sakit sa mga mata ni nanay na nagniningning ay nagrepleksyon sa akin.
"Ava! Dito kana sa tabi ko ah! Baka makatulog ako. Gusto kong makita ang mga views papunta roon. Baka makatulog ako!" Si Chelsea at nilagay ang bag sa compartment ng sasakyan.
"Sige!"
"Mag Drive thru nalang tayo sa Jollibee. Naumay nako sa pagkain sa bahay. Ilang buwan nakong hindi nakapag jobby. Puro mamahaling putahe ang natitikman ko."Mapapasana all nalang tayo ako.
Ngumisi ako. "Hayaan niyo doon sa Batangas,baka may mabilhan tayo sa gilid. Bili tayong mga isda at lulutuan ko kayo doon."
"Tamang tama! May dala akong samgyup dito!" sabay lagay nun' ni Vicco sa compartment.
Kahit isang araw lang, gusto kong kalimutan ang sakit at ang obligasyon ko sa buhay.
Kami tatlo at ang driver lang. May dala rin silang laptop para sa gagawin naming homeworks. Si Vicco ay panay ang mura sa harapan dahil wala siyang kausap doon.
Si Chelsea naman sa tabi ko kung ano ano nalang ang sinasabi at tinatanong sakin na pinapatulan ko naman.
"Nagdala ka ng bikini?" tanong niya.
Umiling ako. Nakalimutan ko talaga iyon.
"Hindi ka nagbibikini sa club?" ngumiwi siya. Mahina akong tumawa.
"Mayroon pero mas sobra pa sa bikini iyon."
"Hindi ka ba pinapagalitan ng nanay mo na doon ka nagtrabaho?"
"H-Hindi. Walang trabaho si nanay at tatay kaya."
Tumango tango silang dalawa ni Vicco. "We get it. Ba't hindi nalang mag model si nanay mo? Alam mo kahit matanda na ang ganda at ganda ng katawan na siyang namana mo."
"Pero napakaforeign mo Ava. Brown eyes and natural brown hair. Tsaka parang manika iyang katawan mo. Ba't ayaw mo maging model?"
"Oo nga!" sang ayon ni Vicco.
Nahumaling ako sa sinabi nila ngunit paano? Paano kung mapababayaan ko ang pag aaral ko at kung magkasakit ang inay?
"Sa susunod siguro baka pwede na."
"May kilala si mommy na pwedeng mag handle sayo. Legit pa at trusted kaya no worries! Sabihan mo lang ako para makatulong naman kami.""Wow! Babaita ngayon ni Chels. Nakakain kang itlog no?""Gaga,ikaw 'yung kumakain nun!"
"Ah oo nga pala!"
Natawa ako sa asaran naming himalang umabot nang limang oras! Nakaabot kami nang Batangas na hindi inaantok!
Hindi ko inaasahan na prepare na prepare silang dalawa. Isang resort ito!
"Wow! Dito ba tayo? Teka lang." naalarma ako.
"Oo na. Tama ang hinihinala mo.Mag oo
vernight tayo dito! Isn't it amazing?" "Ano?!" Nasapo ko ang noo. "Si nanay!" hindi alam ni nanay na mag oovernight ako.
"E kasi naman girl. Minsan lang to' ‘tsaka may load ako pang tawag. Sorry talaga girl! Para rin sayo ito!" boses babae na si Vicco nang binuhat palayo ng
driver niya ang aming dala. Pinahiram niya ako ng cellphone niya. Dinial ko ang cellphone number ni nanay. Wala kasi akong load!
"Magpaload kana kasi!" aniya ni Chelsea. Tumango ako sa kanila.
"Nay." nang sinagot niya ang tawag ko.
"Si Ava ba'to?"
"Oo nay. Mmukha kasing bukas pa ako makakauwi."
"Walang problema. Naglalaba ako ngayong gabi ng nga damit mo. Ano ba tong panty mo ang liit. Magka size pa ata tayo."
Sumilay ang ngiti saking labi. "Salamat nay. Dadalhan kitang pasalubong ‘yung haplas di'ba?"
"Oo nga pala! Nasa Balayan ata yun e."
"Opo.Bibili ako."
Binaba ko ang tawag ng pinatay na iyon ni nanay.
"Pinayagan ka?" nakangisi si Vicco.
"Oo! Buti nalang!"
"Sabi na e! ‘Tsaka may inuman dito tuwing gabi. Parang boracay! Let's go! Kukuha pa tayo ng kuwarto. Sagot ko na!"
"Yehey!" hinila ako ni Chelsea at inakbayan.
Mayroong mga maliit na loft style house ang resort na ito. Kulay brown ang mga iyon at merong aircon. Hindi lamang iyon kalayuan sa dalampasigan.
"Mayroon raw silang phase two and three. Mas mahal nga lang yung phase two pero pwede tayo doon pumunta. May mga nagbebenta doong souvenir."
"Alam na alam mo talaga Vicco. Sinet up mo talaga kami ni Ava," irap ni Chelsea. "Ito naman! [ilibre ko na nga kayo di'ba? Tsaka kung andito lang si Kris may kakampi ako!"
Umiling nalang ako. Napagdesisyunan namin na pumunta sa mga bangkang nangingisda dahil pwede raw kasi sa kanila bumili. Bumili kami ng tama lang. Ako ang magluluto nito mamaya bago kami umalis para sa night life dito sa Tuy. Ang Tuy ay napapagitnaan ng dagat at a kabukiran. Malapit ito sa Nasugbu. Walang ginawa ang dalawa kundi ang manood ng tv sa sala habang ako ay nagluluto. Kumain kami bago umalis. Kanina, naligo kami bago lumubog ang araw. Kahit na walang masyadong araw ay namumula ang aking balat. "Ava! Ito na sayo ang backless na mustard tas' paresan mo ng high waist na short."
Tumango ako habang nagsusuklay. Sinuot ko iyon at naglagay ng cardigan na mahaba laban sa lamig. Medyo excited ako sa ganitong bagay. Mula noon, hindi ako nakakapag ganito. Yung' mga bagay na ginagawa ng mga normal na dalaga.
Sa malayo nakikita na namin yung mga nag fafire dance. Pinulupot ko ang aking kamay sa braso ni Vicco. Sa kabila ko naman si Chelsea.
Marami kaming nakitang mga banyaga. Mga babaeng amerikana na halos maghubad na. Mga liberated na mga tao ay nagkalat dito. Tuwing umaga napaka peaceful dito pero tuwing gabi ay naglalabasan ang mga wild na tao.
Hinila nila akong dalawa doon sa hindi kalayuan sa nag babanda. Tumawag si Vicco nang naglilibot na babae para kumuha ng drinks. "Dalawang bucket na pale pilsen."
Ngumiti ang babae at kumindat kay Vicco. Halos matawa kaming dalawa ni Chelsea.
"Grabe Vic! Type ka! Macho mo kasi!"
Nag akto itong nasusuka at nahihimatay. "Yuck. Kadiri!"
Dumating na iyong inorder ni Vicco.
"Oh! Ubusin niyo yan ha! Maglalasing tayo tonight! Gagapang tayo pauwi!"Umiling ako at nakinig sa kanta ng nagbabanda. Ang iba ay sumasayaw na. "Sayaw tayo!" anyaya ni Chels. Umiling agad ako. "Mamaya na! Uminom muna tayo! Bukas uwin na kaya dapat mag enjoy tayo ng sobra!"
"Oo nga no? Ganito nalang. Maglaro tayo ng truth or dare. Kapag hindi ka nakasagot o hindi mo nagawa yung dare ikaw magbabayad ng mga inorder natin! As in lahat nang oorderin pa natin!"
"Luh? Konti lang pera ko." kinabahan ako agad. Mukhang mapapasabak ako ng sobra ngayong gabi.
Tumawa si Chelsea. "Ibig sabihin! Dapat magawa mo lahat! Yun’ lang ! Tibayan ng loob!"
Uminom kami at nagkuwentuhan. Kung ano ano na ang pinanggagawa ni Vicco at Chelsea. Kakaiba ang mga dare nila. Ako hanggang truth lang.
"Ava! Mag dare ka naman! Ang unfair!" yamot na si Vicco na namumula na. Tawa kami ng tawa kanina dahil ang dare ni Chelsea sa kanya ay halikan yung poging foreigner! Itong si Vicco kumerengkeng agad. Mabuti nalang cool yung foreigner.
Habang nagkikwentuhan kami ay dumagundong yung puso ko. Bakit mapaglaro talaga yung mundo?
Si Faustino ay may kausap na dalawang lalaki. Naka polo pa ito at mukhang kararating lang. Kitang kita ko sa kanyang mata ang galit. Tila may ginawa akong kasalanan?
Kinagat ko ang labi at umiwas. Gusto kong umiwas pero pagkakataon na mismo ang naglapit sa aming dalawa. Narito ako para magsaya pero bakit ganito? Gusto ko sanang lumimot.
Nang maalala ko ang mga sinabi ni Frosto sa akin. Ang pagmamahal noon sakin ni Faustino. Yung mga kasalanan ko sa kanya. Yung nagawa ng aking ina sa pamilya nila.
Tumagal ang titigan naming dalawa. Lumamlam ang aking tingin sa kanya. Alam kong sa mga oras na ito ay nakikita niya kung gaano ako kalambot sa kanya. Kung gaano ako pwedeng sirain sa isang pitik lang.
"Uy! Ava!" pumalakpak si Vicco sa harapan ko.
"Huh?"
"Lasing kana?!" si Chelsea.
Umiling ako. Kinuha ko ang basong punong puno ng pale pilsen.
"Ikaw na. Ano? Truth or dare?"
"D-Dare." kinagat ko ang labi at inubos lahat ng laman ng baso.
"Ayon!" nag appear silang dalawa. Tila may masamang binabalak.
"Ganito. Ang daming pogi dito. Halikan mo sa labi ng matagal ang type mo na nandito."
Shit. Napamura ako at dinamdam ang tibok ng aking puso. Amg pwesto nila Faustino ay hindi lamang kalayuan.
Bahala na'to.
Tumayo ako at lumapit sa kanya. Napaangat ang tingin ng mga kasama niya sa akin. Mga kaibigan niya siguro dahil hindi ito mukhang mga kasamahan niya sa opisina.
Nangunot rin ang noo ni Faustino. Humalukipkip siya at tiningnan ako ng naghahamon.
"S-sorry. D-Dare lang." sabi ko bago ako lumapit sa kanya at hinalikan siya. Nang magtagpo ang aming labi ay dinamdam ko ang lambot ng labi niya. Dalawang galaw lang ng labi ko ay tapos na ako. Yun ay akala ko lang dahil nang tatapusin ko na ay hinila niya ang aking batok at mas nilaliman ang aming halikan. Bahala na talaga to.
Narinig ko ang impit na tili ng dalawa kong kaibigan.
Hingal na hingal ako at namumula nang tinulak ko ang dibdib niya.
"We'll talk. Sumunod ka sakin." Atsaka niya binalingan ang dalawang kaibigan na nakanguso ang isa tila nagpipigil ng ngisi. Ang isa naman ay kagat kagat ang labi at sumipol pa.
"Excuse us Clinton, Rad." Aniya ni Faustino.
"Sure." sagot ng isang sumipol kanina.
Tangay tangay ni Faustino ang aking siko. Nakaramdam ako ng kurenteng dumaloy sa aking kalamnan. Nakita kong sinenyas ni Vicco ang kanyang cellphone na itetext ko raw siya. Paano? Wala nga akong load!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen3h.Co